Χάνσεν, Πέτερ - Αντρέας

(Hansen, 1795 – 1874). Δανός αστρονόμος. Αρχικά ασχολήθηκε με την ωρολογοποιία. Το 1820 προσλήφθηκε από τον Σουμάχερ ως βοηθός στις γεωδαιτικές του εργασίες στη Δανία και έπειτα στο νέο αστεροσκοπείο του στην Αλτόνα. Από εκεί κλήθηκε στη διεύθυνση του αστεροσκοπείου, στη Γκότα, όπου ασχολήθηκε με έρευνες στην ουράνια μηχανική. Έγραψε σπουδαίες μελέτες όπως αυτή για τις αμοιβαίες παρέλξεις του Δία και του Κρόνου η οποία τιμήθηκε με βραβείο από την Ακαδημία του Βερολίνου (1830). Επίσης βραβεύτηκε από την Ακαδημία του Παρισιού (1850) και η εργασία του για τις παρέλξεις των κομητών. Το 1838 δημοσίευσε αναθεώρηση της θεωρίας της Σελήνης με τον τίτλο Καινούργιες βάσεις. Σύμφωνα με αυτή, συνέταξε νέους πίνακες της Σελήνης, οι οποίοι εκδόθηκαν το 1857 με δαπάνη της βρετανικής κυβέρνησης και από τότε έγιναν δεκτοί, από το Ναυτικό Αλμανάκ και τις άλλες αστρονομικές εφημερίδες. Το 1847 ανακοίνωσε στη Βασιλική Αστρονομική Εταιρεία υπόμνημα για τη μακροπερίοδη ανωμαλία της Σελήνης και το 1854 χάρτη της Σελήνης. Επίσης το 1854 δημοσίευσε τους πίνακες του Ήλιου, που τους συνέταξε με τη βοήθεια του Κρίστιαν Όλουφσεν. Τον ίδιο χρόνο υπέδειξε πρώτος ότι η απόσταση της Γης από τον Ήλιο, που έως τότε ήταν παραδεκτή, ήταν κάπως μεγαλύτερη.